IT

همان طور كه گفتيم ، كامپيوتر مانند انسان است ولي به تنهايي ، قادر به انجام عملي نيست بلكه بايد به كامپيوتر دستور العملي به نام برنامه داده شود . برنامه ها به زبانهاي سطح پايين يا سطح بالا نوشته مي شوند و به اين زبانها ، زبانهاي برنامه نويسي مي گويند . زبانهاي برنامه نويسي نقش رابط بين ما و كامپيوتر را ايفا مي كنند . اين زبانها انواع مختلفي دارند كه مهمترين آنها عبارتند از : 1 - آدا (ADA) 2 - بيسيك BASIC3 - پاسكال PASCAL3 - كوبول COBOL4 - زبان الگول (Algol)5 - فرترن (FORTRAN)6 - لوگو (LOGO)7 - ليسپ(LISP) : اقتباس از كلمات ،List processing و معناي آن «ليست پردازي» است 8 - پرولوگ Prolog مترجم (Compiler) و مفسر (Interpreter) ها برنامه هايي كه به زبانهاي سطح بالا يا سطح پايين نوشته مي شوند بايد به كد ماشين ترجمه شوند تا براي كامپيوتر قابل استفاده باشند . به برنامه اي كه به يكي از زبانهاي سطح بالا يا سطح پايين برنامه نويسي نوشته شده باشد ، برنامه منبع يا برنامه اصلي گفته مي شود و پس از آنكه توسط برنامه مترجم يا مفسر به كد ماشين ترجمه شد آن را برنامه مقصد مي گويند . برنامه هاي مترجم و مفسر ، برنامه هاي اصلي را به برنامه مقصد تبديل مي كنند يا در حقيقت زبانهاي برنامه نويسي به كد ماشين ترجمه مي شوند . كار ترجمه بوسيله مترجم به اين شكل است كه تمام جملات و دستورات بطور يک جا ترجمه مي شوند و براي دفعات بعدي نيز مورد استفاده قرار مي گيرند ولي مفسرها عبارات را كلمه به كلمه و جمله به جمله در هنگام اجراي برنامه اصلي ، ترجمه مي كنند و براي استفاده هاي بعدي دوباره لازم است عمل ترجمه تكرار شود . + نوشته شده در  یکشنبه بیست و هفتم شهریور ۱۴۰۱ساعت 0:45&nbsp توسط mahmood&nb IT...